Een duik in het diepe!

De afgelopen weken ben ik zowel letterlijk als figuurlijk in het diepe gesprongen. Om op dat figuurlijke verder te gaan, Arjen en ik hebben een huis gekocht!! Het was erg spannend, en ik ben dan ook zo blij dat het van ons is! Okee, we moeten nog wat formaliteiten regelen zoals het onderteken van het contract wat pas kan als ik terug ben, maar toch ons eigen huis!!!:D:D Ik ben ook zo benieuwd hoe het er uit ziet.. Ik ken het natuurlijk alleen van foto's, maar ik heb er alle vertrouwen in! Haha en ik kan niet zeggen dat ik me ga vervelen als ik weer thuis ben, er is genoeg te doen!

Dan nu het letterlijke gedeelte… Zaterdag 23 mei was het dan zover! Er stond een poolsessie op het programma, wat tevens mijn eerste poging was om door een scubba-apparaat te ademen! Ik vond het best wel spannend. Het is dan nog niet in de zee, maar toch het is een raar idee om onder water te ademen met een loodzware uitrusting aan en een luchttank op je rug. Gelukkig viel het me 100 procent mee. In het begin was het wel even wennen, maar zodra je rustig wordt en een normale ademhaling hebt voelt het al snel veilig. De ochtend begon al erg vroeg. Om acht uur waren we namelijk al met z’n achten op weg naar het adventure-centre waar we verwacht werden. Daar werd eerst een uur besteed aan het uitzoeken en passen van de juiste wetsuit en andere benodigdheden, waarna nog een korte uitleg volgde over het gebruik en behandeling van de apparatuur. Toen we eenmaal met zijn allen opgepropt zaten in de laadbak van de auto liep het al tegen tienen. Voordat we ons echter in onze wetsuits mochten hijsen moest er eerst nog een aantal tests doorlopen worden, al kan ik beter zwemmen zeggen. Nou met mijn conditie, ik sport hier reuze veel :P, was dat natuurlijk geen probleem. Die 10 baantjes, 25 meter onderwater zwemmen en 10 minuten watertrappelen vormden geen enkele moeite voor me. Hahaha maar even zonder gekheid, het viel allemaal erg mee. Het grootste probleem vormde eigenlijk het aan krijgen van het pak en de benodigde apparatuur. Nadat ik dinsdag geslaagd ben voor het ‘scubbaduiktheorie-examen’ hoor ik echter eigenlijk te zeggen de wetsuit, fins, BC, hoody, snorkel, mask, K-valve, aircilinder, weightbelt en nog een aantal dingen. ;) Het is echt heel erg grappig, op de kant kun je je haast niet bewegen maar zodra je in het water ligt voel je daar niets meer van. De hele dag hebben we in het water doorgebracht met het leren van technieken zoals het klaren van je masker en het redden van je buddy in geval van noot. Toen we om 17.00 uur onder de douche stonden – koud, totaal verkleumd en met blauwe lippen- was ik echt kapot. Er stond nog een feest op de planning voor die avond, maar dat leek me op dat moment toch niet meer een denderend goed idee. We zijn toen maar gezellig met ons huisje uiteten geweest naar Links, wat een leuk restaurantje is vlakbij de campus. Die zondag heb ik doorgebracht met luieren in de tuin, waarbij ik me uitstekend heb vermaakt in het zonnetje met een goed boek. Echt lekker om gewoon even niks te moeten, wat niet vaak voorkomt hier in ZA!

De rest van de week ben ik druk in de weer geweest met het project, waarbij we echt in tijdsnoot zitten. Er moet gewoon nog zo gigantisch veel gebeuren en de weken vliegen voorbij. Na wat ups en downs loopt het nu gelukkig goed en hebben we een strakke tijdsplanning gemaakt. Ik hoop dat we bereiken wat we in ons hoofd hebben, zodat wel aan de door ons zelf opgestelde eisen zullen voldoen. Perfectionisme kun je een goede eigenschap noemen, maar hier in Zuid-Afrika is het soms erg moeilijk om er aan te kunnen voldoen. Je bent zo afhankelijk van situaties en gebeurtenissen die je zelf absoluut niet in de hand hebt. Soms vindt ik dit best lastig, omdat ik toch zoveel mogelijk wil bereiken nu ik hier ben. Maar we gaan ervoor!!!

Woensdagavond was het meiden avond, pizza en chippendales!! Met de twintig humanitarian meiden zijn we uiteten geweest naar guido’s, de plaatselijke bar waar we vaak komen. De avond begon al meteen goed want het toeval brengt dat de chippendales toevallig ook dit restaurant hadden uitgekozen om te eten. Haha eerst wouden we niet geloven dat ze het waren, ze voldeden niet helemaal aan onze verwachtingen. :P Het leverde gelijk al gezellige en hilarische taferelen op, wat ook wel te begrijpen is als je 20 meiden bij elkaar zet. Nadat we geprobeerd hadden een lapdance te regelen voor nynke was het toch echt tijd om te gaan eten. Terwijl we een voorgerecht verorberden en de drank rijkelijk lieten vloeien werd het steeds gezelliger. Nadat er minsten 5 flessen roze, twee flessen witte wijn, nog wat rode wijn en de nodige Amarula door heen was gegaan liep het al tegen achten. Wat betekende dat we nu toch echt aanstalten moesten gaan maken, aangezien de ‘strippende mannen’ rond deze tijde hun entree zouden maken. Na korting te hebben geregeld, we waren wel met zijn twintigen hoor :D :p, hebben we het binnen gezellig gemaakt. Het was echt te grappig!! Er mochten die avond geen andere mannen in Snotch komen en de hele kroeg was afgeladen met vrouwen van alle mogelijke leeftijden. De mannen hielden een bier feest, tja ze moeten toch wat he, en zaten later op de avond opgepropt in een klein hokje naast de kroeg. Toen de chippendales eindelijk kwamen ging iedereen los. Het was echt een gekkenhuis, al die gillende meiden bij elkaar. Ik heb me echt doodgelachen, die dansjes die ze deden.. Haha vond het er weinig ‘sexy’ aan, maar dat maakte dat we alleen nog maar meer lol hadden. Ze gebruikten de hele tijd meiden uit het publiek voor de shows die ze gaven, echt te erg gewoon!! Ik stond mooi achteraan, in de waan dat ik daar wel veilig zou zijn.. Nou niet dus! Ineens komt er een chippendale na achterlopen en ik probeerde me snel tussen een aantal mensen te verstoppen.. Maar nee hoor, ik was de pineut! Ik moest meekomen naar het midden van de kroeg en daar op de grond gaan liggen.. Ging die vent doktertje spelen! Tot overmaat van ramp deed hij een laken over me heen en kroop daar zelf onder.. Hahaha nou het was me weer wat!! Iedereen lachen en gillen natuurlijk, inclusief ikzelf! De rest van de avond ging op de zelfde manier, wat het tot een zeer geslaagd uitje maakte!

Vrijdag was het een zeer drukke dag. Twee van mijn huisgenoten hadden geholpen met de organisatie van de childprotectionweek, in samenwerking met organisaties als Child Welfare. Vrijdag stond er een spelletjes dag op het programma, waarbij ik ging helpen. Rond 8 uur zaten we in het busje richting de townships, om daar eerst spelmateriaal op te halen bij het Activity Centre dat die middag geopend zou worden. Toen alle begeleiders en kinderen er waren zijn we begonnen met de Hollandse, zoals zaklopen en spijker poepen. Ik had samen met Francis een groepje van 7 kinderen. Echt schatjes! Ze snapten niet veel van de spelletjes, maar ze genoten er met volle teugen van. Helaas zat het weer erg tegen die dag, hierdoor waren we genoodzaakt de spellen af te breken en de kinderen om half 12 al eten te geven. De kinderen die deze dag aanwezig waren komen allemaal uit de townships, wat betekend dat ze weinig te eten hebben. Het was heftig om te zien hoe die kleintjes reageerden op het eten dat we aan hen uitdeelden. Sommige kinderen waren ook zo mager dat je ze gewoon een arm vol brood zou willen geven. Uit de ogen van sommige kinderen is zoveel leed te lezen dat je ze graag een veilige thuisbasis zou willen bieden. Helaas is dit niet mogelijk en kun je niet meer doen dan ze het gevoel geven gelief te zijn. Rond 12 uur werd het weer steeds slechter en regende het pijpenstelen, gelukkig werden de kleintjes toen opgehaald. Na met de humanitariangang een half uur geschuild te hebben in een erg smerig hok met halve wc potten, kwam onze chauffeur eindelijk opdagen. Na het materiaal gedropt te hebben zijn wij door gegaan naar het activity centre. Dit is opgezet door EISS en het is voor de kinderen in de Nemato township, zodat ze na schooltijd ergens heen kunnen en niet op straat gaan rondhangen. Vrijdag werd de playground officieel geopend en vele belangrijke mensen, o.a. de burgemeester, waren aanwezig. Het is een supermooi speelveld waar de kinderen op kunnen voetballen etc zonder dat er overal glas ligt. De middag werd afgesloten met enkele optredens van een gospelkoor en groepen kinderen die dansende en zongen. Het was echt geweldig om te zien hoe deze kids in muziek op kunnen gaan. Het lijkt alsof ze op zulke momenten bevrijd zijn van al hun zorgen en gewoon weer even echt kind zijn. Ook hier werden de gasten voorzien van soep en brood, wat gulzig door de kinderen naar binnen werd gepropt. Het is haast niet voor te stellen dat mensen zoveel honger kunnen hebben, maar als je het met eigen ogen ziet blijkt het toch de harde werkelijkheid.

Na deze drukke week was het dan natuurlijk weer tijd voor een uitje! Dit weekend ben ik met Femke, Femke, Renate en Grieteke naar Hogsback geweest. Dit is sprookjesachtige plaatsje in een supermooi bebost natuurgebied met fantastische watervallen. Er hangt een hele mysterieuze sfeer over het plaatsje en ik denk dat dit mede wordt veroorzaakt door het verhaal dat zich over deze plek de ronde doet. De schrijver van de Lord of the Rings boeken zou zijn verhalen gebaseerd hebben op Hogsback, omdat hij hier als kind veel tijd doorgebracht heeft… Ik denk dat je dit niet al te letterlijk moet nemen, maar het zou inderdaad heel goed mogelijk zijn dat hij de sfeer die de plaats uitademt en de wilde natuur gebruikt heeft als inspiratie voor zijn boeken. Het weer was erg mooi en we hebben dan ook volop genoten van onze hiketocht! We wisten niet goed waar we heen moesten, maar we hebben het pad dat naar de bekende Madonna en Child waterfall leidt weten te vinden. Het was een hele afdaling naar deze schitterende waterval, met veel klimmen en glijden.:D De natuur is daar zo mooi dat je echt je ogen uitkijkt. We kwamen uit bij een klein riviertje met natuurlijk de zo bekende waterval. Dit moment was voor ons een uitstekend fotomoment en we hebben daar ongeveer een half uur rond geklauterd. Als het warm is kun je er ook heerlijk zwemmen, maar helaas was het hier toch echt iets te koud voor. Tja het is toch echt winter hier!:P
Verder hebben we nog een tocht gemaakt over kleine paatjes dwars door de ‘jungle’, wat ook echt heel erg gaaf was om te doen. Helaas viel de schemer ondertussen al in en werd het tijd om richting Grahemstown te vertrekken waar we de nacht zouden doorbrengen in een oude gevangenis. Nadat we bijna een koe overreden hadden, die slome beesten gaan ook echt geen centimeter opzij, waren we rond een uur of 7 waren gesetteld in ons backpackershostel. Echt heel erg grappig om in een oude cel te slapen, zelfs het tralies zat nog voor ons raampje. Die avond hebben we in een recordtempo bij Wimpies een hamburger verorbert om de film van acht uur te kunnen halen. Haha alleen bleek de film die we wouden zien niet te draaien.. Gelukkig begon er op dat moment een film met Jacky Chan en hebben we lekker kunnen lachen bij zijn vechtmoves!! Na nog een drankje te hebben gedronken zijn we onze bedjes ingedoken, waar ik stiekem ook wel blij mee was. De volgende ochtend hebben we nog even door Grahemstown geslenterd, wat winkeltjes bekeken en een ijsje gegeten, waarna we weer richting onze homebase zijn vertrokken.
Nou ik denk dat ik nu wel weer genoeg heb verteld! :D

Tot de volgende keer en ik hoop iets van jullie te horen! Haha ben helemaal niet nieuwsgierig hoor.. wil gewoon graag weten wat iedereen doet! ;)

Liefs Rowena!!!