Weekendje Zandhappen!

Dit weekend besloten we East London te gaan ontdekken. Dus een chicko gehuurd, 5 meiden erin gepropt plus bagage en al was het maar voor een nachtje er moet toch altijd behoorlijk wat mee. Sportief als we zijn ;) leek het ons we erg leuk om te gaan Sandboarden. Ik had geen idee wat ik me erbij voor moest stellen, maar een beetje op een board van het zand afroetsen is vast wel grappig dacht ik. Naar heel erg veel zoeken, het was niet te vinden natuurlijk, en kaart lezen van Nynke kwamen we eindelijk aan. Een dik uur te laat maar dat zijn we ondertussen wel gewend. :P De jongen die met ons mee zou stond al te wachten dus gingen we gelijk op pad. Wij liepen stoer met ons board achter die vent aan met natuurlijk onze camera’s in de aanslag. Zegt hij ineens dan moeten we nu hier even de rivier oversteken. Dus wij allemaal echt van: Grapje zeker?? Maar nee dit was dus echt de bedoeling. We hadden hier uiteraard geen rekening meegehouden en een bikini hadden we niet mee. Maar okay kleren kunnen uit. Een groter probleem waren de camera’s, het water was echter nog niet heel erg hoog dus met het bord op ons hoofd met daar de camera op kon ik mooi nog naar de overkant waden. Een heel andere vraag was hoe komen we weer terug? Want het was zeg maar een rivier van de zee dus het water ging met het tij en de stroming van de zee mee. Maar goed dat was een probleem voor straks. Naar een behoorlijk eind lopen langs het strand kwamen we bij de zandheuvels aan waar we voor het eerst kennis konden maken met Sandboarden. Eerst volgde een kort lesje over het waxen van het board, de start en je houding. Toen was het aan ons om dit uit te gaan voeren. Hahaha waarschijnlijk kunnen jullie je wel voor stellen hoe dit eruit heeft gezien. Ik kan wel vertellen dat het vest heel erg lastig is om je evenwicht te vinden op zown ding. De start wou eerst ook nog niet echt lukken, het is namelijk de bedoeling dat je board een beetje op hoog blijft want anders schep je zand. Hmmm bij mij was het eerst letterlijk een sandboard en dus kwam ik niet echt vooruit. ;) Maar naar wat geoefend te hebben ging het ons allemaal best wel goed af, en gingen we steeds hoger en sneller. Mijn probleem was alleen dat ik niet echt een zachte landing kon maken. Ik knalde steeds echt kei hard onderuit en jaaa dat voel je wel. Heb echt heel wat rare manoeuvres en duikelingen gemaakt. En die vent maar lachen, tja het begin is goed maar nu het eind nog. Nadat ik echt super hard onderuit was geknald en gelijk een hele dikke bult op me been had zitten had ik wel zoiets van oeeee een beetje langzamer kan vast ook geen kwaad. :S Haha maarjaaa helaas ben ik nog niet zo ervaren dat ik dat zal kan regelen en dus volgden er nog een aantal series zandhappen. Gelukkig is het ons allemaal een aantal keren gelukt onderaan de heuvel tot stilstand te komen en niet te vallen. En de begeleider was dan ook zeer tevreden over ons ;) Nadat we dik twee uur die heuvel op gered waren hadden we de puf er wel uit en besloten we dat het tijd was om terug te gaan. Het zand koelde ook af en dit betekende dat de boarden minder snelheid kregen. Maar wat super dat sandboarden, echt heeel erg leuk om te doen!!! Toen we terug liepen over het strand vond ik het nog nodig om nog even in een bei te gaan staan, met het gevolg dat ik nu een worstvoet heb. Mijn hele teentje is dik en opgezet. Haha nog een manier om mezelf te pijnigen was het commentaar van de begeleider. Okay toen was er dus een huge problem!! Het water in de rivier was behoorlijk gestegen en dit betekende zwemmen naar de overkant. Wat opzich helemaal geen probleem zou zijn geweest als we geen spullen mee hadden gehad die niet zo goed over water konden. Maar gelukkig hadden we het snel opgelost. Alle spullen werden in een rugzak gestopt en de enige man in ons gezelschap kon er mooi mee boven zijn hoofd naar de overkant zwemmen, terwijl wij het zand lekker van ons afgingen spoelen in de rivier!:):)
Na gedouched te hebben zijn we weer met zijn allen in onze vette rode chick geklommen om een backpackershostel te vinden. Deze was gelukkig snel gevonden en nadat we ons geïnstalleerd hadden zijn we Eastlonden in gegaan om een hapje te eten. Helemaal moe, stijf en met open voeten besloten we nog even naar de bios te gaan. Dit was ook weer wat. Omdat het parkeren een stukje van het complex afzat werden we met busjes gebracht. Er werd zelfs een afstapje voor de deur geplaatst wanneer je ging uitstappen. Bij de deur werd heel erg streng gecontroleerd en camera’s moesten worden ingeleverd bij een balie. Okay waar zijn we nu weer beland dacht ik, zal wel een hele luxe bioscoop zijn! Maar het bleek een giga complex te zijn waar winkeltjes, eetgelegenheden een casino e.d. bij elkaar inzaten. We hebben de film; ‘I could never be your woman’ gekeken, gelukkig erg simpel want de moeheid begon wel toe te slaan. Haha en je raad nooit wat een kaartje hier kost! 12 rand dat is iets van een euro, voor de bios!! Jeej echt zoooo goedkoop! Maar alles leuk en wel ik was ook wel heel erg blij toen ik eindelijk in mijn bedje lag die avond. We sliepen met zijn vijven in een hutje met uitzicht op zee. De volgende ochtend zijn we weer naar Port Alfred vertrokken, want die middag waren er F1 Powerboot races! Dit was echt zo gaaf. We zaten mooi met zijn allen aan de waterkant op een kleedje, een drankje erbij, echt heerlijk! En die boten gaan snel, wauw!!Moet natuurlijk alle motorraces missen nu ik hier zit dus dit was wel echt even helemaal leuk! ;):)
Nou dit was alweer een weekend dat, letterlijk en figuurlijk, voorbij is gevlogen! De helft zit er al weer op, je kan aftellen Arjen hihi :D!! Ik zal nu aan de slag voor mijn project, er moet nog veel gebeuren.

Liefs Rowena!!!